Frydolin

To imię pochodzenia germańskiego, genetycznie wysokoniemiecka postać spieszczenia imienia FRYDERYK.

W Polsce notowane od w. XIV w formach: Frydolin, Fredhelm, Fredel, Frydyl.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fridolinus, niem. Fridolin.

Frydolin, opat z Säckingen. Wedle legendy na ziemie germańskie przybył za Chlodwiga z Irlandii lub Szkocji. W Poitiers został mnichem, potem opatem. Powędrował następnie w Wogezy, a stamtąd do Bazylei, Konstancji i Chur. Za aprobatą Chlodwiga II założył w Säckingen, w Badenii, klasztor żeński. Tam zmarł 6 marca 538 r. Ale analiza porównawcza opowiadania, na piśmie ujętego w X stuleciu, wykazuje przekonywająco, że irlandzkie pochodzenie Frydolina jest literackim toposem; że rzekoma pomoc udzielona mu przez Chlodwiga oraz odnowienie grobu św. Hilarego w Poitiers nie odpowiadają żadnym historycznym danym; że itinerarium Frydolina jest sztuczną konstrukcją hagiografa. To raczej pewne, że wspomnienie świętego przypadało od dawna na 6 marca i że pochowano go w Säckingen. Wedle tradycji był twórcą fundacji, ale ta miała miejsce dopiero w VII stuleciu. Jego imię popularne jest na terenie diecezji fryburskiej (w Bryzgowii), w południowej Wirtembergii oraz w szwajcarskim kantonie Glarus, który czci go jako swego patrona.