Imiona świętych

Imię żeńskie, u nas pochodzenia kościelnego, najprawdopodobniej za pośrednictwem czeskim z niem. Agnes, a to z łac. Agnes. W łacinie prawdopodobnie z greckiego (por. gr. hagné, agné - 'czysta, dziewicza', ale to nie całkiem pewne). Przyrostek -ka w Agnieszka dodany już został na gruncie słowiańskim (czeskim...

Jest to imię żeńskie pochodzenia greckiego. Postać Eugenia to najprawdopodobniej zastąpienie na gruncie łacińskim greckiej formy Eugénea, albo po prostu żeńska forma od męskiego imienia Eugénios. W Polsce znane dopiero w nowszych czasach, najczęściej w formie spieszczonej, Gienia, Żeńka, Żenia. Odpowiedniki...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, od pospolitego słowa felicitas, -atis 'urodzaj, szczęśliwość, błogosławieństwo'. Obok imienia Felicyta (Felicita) 'uosobienie szczęścia, szczęśliwość' w użyciu było też imię zdrobniałe Felicula. W Polsce imię to jest bardzo rzadkie; pojawiło się najpewniej pod wpływem...

To imię pochodzenia germańskiego, genetycznie wysokoniemiecka postać spieszczenia imienia FRYDERYK. W Polsce notowane od w. XIV w formach: Frydolin, Fredhelm, Fredel, Frydyl. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fridolinus, niem. Fridolin. Frydolin, opat z Säckingen. Wedle legendy na ziemie germańskie przybył...

Imię to przyszło do Europy wraz z chrześcijaństwem. Taką nazwę nosi rzeka, w której Jan Chrzciciel udzielał chrztu, także Jezusowi. Nazwa rzeki pochodzi z hebrajskiego hay-Yarden z dawn. yeor-Dan 'rzeka Dan'. Obecnie przyjmuje się, że imię Jordan (oraz nazwa rzeki) pochodzi z pierwotnego yarad 'spadać,...

Jest to imię łacińskie: Claudianus, utworzone od imienia Claudius (zob. KLAUDIUSZ). Około siedem wzmianek w martyrologiach i synaksariach zawiera to imię. Nie są to jednak wzmianki jasne. Trudno wymienionych w nich męczenników zidentyfikować z postaciami, które znane są z innych świadectw. Z tych też...

Jest to imię powstałe ze skrócenia francuskiej żeńskiej formy zdrobniałej imienia Mikołaj (fr. Nicolette). W Polsce imię nie używane. Znane było jednak z działalności żeńskiego zakonu koletek, którego założycielką była św. Koleta (por. nazwa ulicy w Krakowie - ul. Koletek). Odpowiedniki obcojęz.: łac....

Jest to imię kobiece; wywodzi się z języka łacińskiego. Łac. Rosa to użyty jako cognomen wyraz pospolity rosa, -ae 'róża'. W Polsce imię rzadko używane i zawsze mieszane z imieniem Rozalia. Formą spieszczoną jest Różyczka, a gwarową Rózia. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Rosa, ang., niem. Rosa, Rose, fr....

Jest to forma skrócona dwuczłonowego imienia słowiańskiego WIELISŁAW. W. Taszycki objaśnił tę formę jako twór literacki wymyślony przez K. Brodzińskiego. W. Doroszewski zaś wywodził je z imienia Więcesław - Więsław (przez błędne odczytanie Wiesław). M. Malec w pracy Budowa morfologiczna staropolskich...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen, w którego funkcji użyty został rzeczownik pospolity victor, -ris 'zwycięzca' (np. Marius Victor). Imię Wiktor pojawia się w Polsce prawdopodobnie pod wpływem włoskim w XVI w. wraz z formą pochodną Wiktoryn. Dziś imię Wiktor jest również znane...

Jest to imię słowiańskie o pierwszym członie woj- (zob. WOJCIECH). Członem drugim jest element -sław. Imię to poświadczone jest od w. XII (1155) i występuje jako jedno z częstszych imion średniowiecznych. Inne formy imienia to: Wojk, Wojko, Wojch (XIII w.). W kalendarzu imion słowiańskich umieszczone...