Gaugeryk

Imię złożone pochodzenia germańskiego. W pierwszym członie występuje element gauh- 'kukułka; ptak szczęścia', a w drugim -rik / -rich 'władca, panujący, król'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gaugericus, fr. Géry, Gaugéric, Géri, Guéric, Gury, niem. Gaugerich, wł. Gaugerico.

Gaugeryk, biskup Cambrai. Arras i Cambrai miały przez kilka stuleci jednego biskupa. Na liście tych, którzy rezydowali w Cambrai, drugim jest św. Gaugeryk. Posiadamy jego Vita, zredagowaną przed końcem VII stulecia. Wiemy więc, że mimo swego germańskiego imienia pochodził z rodziny romańskiej, a urodził się w Casignan, w Ardenach. Wcześnie został diakonem. Opinia o nim musiała się rozejść szeroko, skoro po śmierci biskupa Wedulfa powołano go na stolicę w Cambrai. Sakry udzielił mu arcybiskup Idzi z Reims. Wszystko to pozwala sądzić, że początek jego pontyfikatu przypada na lata 584-590. W diecezji żywe jeszcze były kulty pogańskie. Gaugeryk niszczył ich ośrodki, a na tym miejscu budował kościoły. Wielką troskę okazywał w stosunku do jeńców, sprzedawanych powszechnie na targach. Często, jak się zdaje, interweniował w ich sprawie. Hagiografowie piszą też o jego podróżach i pielgrzymkach. Zmarł 11 lipca między r. 623 a 627. Po dziś dzień diecezja Cambrai oraz siedemnaście parafii w północnej Francji szczyci się jego patronatem.