Gawin (Gabin)

Jest to imię łacińskie, genetycznie cog-nomen utworzone od nazwy miasta Gabinum położonego w Lacjum. Gabinus (Gavinus) oznaczałoby wtedy człowieka o przydomku 'wywodzący się z Gabinum'. Wymowa b jak w jest pochodzenia ludowego. Może to być również imię pochodzenia germańskiego. Nosił je m.in. król Quadów.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gabinus, Gavinus, fr. Gavin, wł. Gabino, Gavino.

Dwóch świętych omawiają specjaliści pod tym imieniem. Pominiemy tego, który wychyla się w legendarnej Passio S. Susannae (BHL 7937), bo nic pewnego o nim nie wiemy. Niewiele więcej powiedzieć można o drugim, szersze jednak kręgi zatoczył jego kult. Jest nim

Gawin, męczennik z Sardynii. Jego pierwotny kult dobrze jest zaświadczony. Katedra w Porto Torres, którą poświęcono w r. 517, jemu właśnie była dedykowana. Pod koniec tegoż stulecia Grzegorz Wielki wzmiankował, że w Cagliari znajduje się monasterium sanctorum Gavini et Luxurii. Mimo to nic o męczenniku nie wiemy. Passio, ułożona pod koniec XI lub na początku XII stulecia, skomponowana jest z tzw. loci communes hagiografii, tzn. z wątków-ogólników, powtarzających się nieustannie w ogromnej literaturze tego typu. Jedyny szczegół pochodzi z Martyrologium Hieronimiańskiego. Gawin miał się nawrócić pod wpływem kapłana Prota i diakona Januarego. Ścięto go na rozkaz prefekta Barbarusa. We wspomnianym martyrologium wymieniony był dwa razy: 30 maja i 25 października. Martyrologium Rzymskie zachowało pierwszy termin.