Genulf

Imię pochodzenia germańskiego (frankońskiego). Składa się z członów: gen- (pożyczki łacińskiej: genus) 'ród, plemię' oraz -wolf / -ulf 'wilk'.

Z Polski nie znamy jego nosicieli.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Genolfus, Genulfus, Genulphus, fr. Genou, niem. Genulf.

Genulf, pustelnik zwany biskupem Cahors. Jego Vita powstała około r. 1000 w klasztorze zwanym Saint-Genou (departament Indre). Pochodził podobno z Rzymu, skąd w czasie pontyfikatu Sykstusa II (257-258) miał ujść, aby uniknąć prześladowania zarządzonego przez Decjusza. Ewangelizował razem z ojcem okolice Berry i rzekomo został pierwszym biskupem Cahors. Po śmierci razem z ojcem został też pochowany w kościele, który sami mieli wybudować. Chronologia i inne szczegóły opowiadania nakazują uznać je za legendarne. Bardziej do przyjęcia wydaje się przypuszczenie, że Genulf był pustelnikiem w Salles-sur-Nahon, ale trudno określić czasy, w jakich żył. Znane są dzieje relikwii, kilkakrotnie przenoszonych, a potem porozdawanych rozmaitym kościołom. Także pomniki liturgii świadczą o intensywnej i szeroko rozpowszechnionej czci świętego. Wspominano go ongiś 17 stycznia lub 20 czerwca. Dziś w diecezji Bourges obowiązuje ostatni termin.

Genulf
 obchodzi imieniny