Gleb (Hleb)

Jest to imię rozpowszechnione dawniej na Ukrainie, a dziś także w Rosji. Uważa się je za przejęcie staroskandynawskiego Gutleifr (staroszwedzkie Gutlefr) 'chleb Boga; postępujący za Bogiem'.

W Polsce imię poświadczone w formie Gleb (1473), Hleb (1411), Hlib (1410); wszystkie zapisy pochodzą z diecezji przemyskiej. Formy z nagłosowym H- zdradzają ukraińską zmianę fonetyczną g - h.

Odpowiedniki obcojęz.: fr. Gl-be, ros. Gleb, ukr. Glib, Hlib.

Święty, który nosił to imię, jest, jak się zdaje, w wykazach hagiograficznych jedynym. Więzy krwi i okoliczności śmierci zespoliły go ze świętym Borysem, z którym też razem doznaje czci. Toteż odsyłamy czytelnika do szkicu traktującego o obydwu braciach i zamieszczonego pod hasłem Borys i Gleb (Hleb).