Herlinda

Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, złożone z członów: her- / har- 'wojsko' i -lind 'tarcza z drzewa lipowego; obrona'. Drugi człon może też być wiązany etymologicznie ze słowem -lint 'wąż, smok' i być rozumiany jako symbol mądrości i przebiegłości.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Herlinda, Harlindis, niem. Herlinde, Herlindis, Harlindis.

Herlinda i Renula (Erlinda, Arlinda i Reinilda). Żyły w VIII stuleciu. Miały być siostrami, spełniającymi urzędy ksieni w klasztorze w Aldeneyk, ufundowanym przez ich rodziców, Adalarda i Grinnerę. Przypuszcza się, że urodziły się około r. 720 i 730. Herlinda zmarła w dniu 12 października, a jej siostra 6 lutego. Więcej właściwie o nich nie wiemy. Ich Vita powstała dopiero około r. 880. Dość dużo natomiast wiadomo o ich kulcie, krzewionym w diecezji leodyjskiej. W średniowieczu był ten kult dość intensywny.