Hermagoras

Imię pochodzenia greckiego, z grupy imion teoforycznych. Zbudowane jest z członów: herma- (od imienia boga Herm-sa) i -agorá 'zgromadzenie'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hermagora, Hermagoras, gr. Hermagóras, hiszp. Hermagoras, wł. Ermagora.

Hermagoras i Fortunat, męczennicy. Fortunat jest niewątpliwie autentycznym męczennikiem z Akwilei, opiewanym przez Wenancjusza Fortunata. Martyrologium Hieronimiańskie promowało jednak tego laika na biskupa. Wedle legendy Hermagoras miał być pierwszym biskupem Akwilei, wysuniętym na to stanowisko przez jego rzekomego mistrza, Marka apostoła. Zaś Fortunat, pomocnik Hermagorasa, miał z kolei zostać jego następcą. Wszystko jednak wskazuje na to, że taką opowieść o męczennikach wyimaginowano sobie w Akwilei po V soborze powszechnym (553), aby wesprzeć aspiracje metropolii akwilejskiej, która uznawała siebie za patriarchat Istrii i która pragnęła usprawiedliwić swe schizmatyckie tendencje. Wiemy, że papież Pelagiusz (556- -561) żywo protestował przeciw takim tytułom. Potem (w. VIII) legendę spopularyzował Paweł Diakon. Swą ostateczną formę przybrała ona po synodzie w Mantui (827): Marek apostoł przyprowadził Hermagorasa do Rzymu, a na biskupa konsekrował go sam św. Piotr. Wspomnienie w Martyrologium Rzymskim wywodzi się z takiego właśnie legendarnego ujęcia. Widnieje ono pod dniem 12 lipca.