Homobon (Homobonus)
Imię łacińskie pochodzenia chrześcijańskiego, złożone z członów: homo- 'człowiek' i -bonus 'dobry'.
Odpowiedniki obcojęz.: łac. Homobonus, wł. Omobono
Homobon z Cremony. Był, jak jego ojciec, bogobojnym kupcem. Codziennie uczestniczył we mszy św. i w oficjach brewiarzowych. W parze z tą pobożnością szła jego praktyka miłosierdzia i wielkoduszność względem ubogich. Jak wielu innych w ówczesnych miastach Italii, dążył do odnowienia życia religijnego przy udziale laikatu i przy pełnym dochowaniu posłuszeństwa Kościołowi. Zmarł 13 listopada 1197 r. w kościele, w czasie gdy odśpiewywano Gloria. Kanonizował go w 1199 Innocenty III, przy czym w bulli papież sam wyłożył, jak doszedł do powzięcia tej decyzji. W 1202 r. ciało przeniesiono do katedry. Odtąd czczono świętego jako patrona miasta, a także sukienników oraz krawców.