Humbelina

Imię pochodzenia germańskiego, spieszczenie imienia męskiego Humbel, Humpel - Hunibald. W pierwszym członie zawarty jest element hun- (niem. Hüne) 'olbrzym', a w drugim -bald 'odważny, silny, mężny'. Może to być też zromanizowana postać imienia Humberga.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Humbelina, niem. Humbelina, Humberga.

Humbelina (Humberga), siostra św. Bernarda. Była w rodzinie jedyną córką. Gdy jej sześciu braci schroniło się w Cîteaux, pozostała przy ojcu, który od kilku lat był wdowcem. Około r. 1115 poślubiła pewnego rycerza, którego imienia nie znamy. Miała z nim kilkoro dzieci. Życie odmieniła, gdy udała się w odwiedziny do braci. Na wieść, że nadciąga w uroczystym orszaku, Bernard i jego bracia odmówili jej widzenia, a przyjęli ją dopiero wówczas, gdy wyraziła żal i postanowiła porzucić życie światowe. Odtąd oddawała się modlitwie i ascezie. W dwa lata później za zgodą męża wstąpiła w July-les-Nonnains do zakonu. Później była tam przeoryszą. Zmarła przed r. 1136. Wspominano ją jako błogosławioną w dniu 12 lutego lub 21 sierpnia.