Ilona

Ilona jest węgierską formą imienia Helena. Helena too mitologiczne imię (córka Zeusa, żona Menelaosa) może pochodzić od greckiego słowa hel- 'blask, jasność' lub helán- 'pochod­nia'. Istnieje też inna teoria pochodzenia tego imienia. Może wywodzić się od słowa helené 'kosz trzcinowy'. Co roku odbywały się tzw. helenoforie (helenophoria), czyli procesje z ko­szami trzcinowymi, w których panny na wyda­niu niosły do świątyni Artemidy kołacze. Tak więc osoba Heleny może być -dorobio­nym- pa­tronem tych procesji, a imię Helena może mieć związek etymologiczny z nazwą tych uroczy­stości. Imię to byłoby więc eponi­mem. O mito­logiczną Helenę miała się toczyć wojna trojań­ska (Homer, Iliada). W Polsce jest popularne. Występuje już w XIII wieku. Książę Bolesław (kaliski i gnieź­nieński) pojął za żonę księżniczkę wę­gierską (1256 r.), którą Polacy nazwali imie­niem Hele­na. Imię poświadczone jest w for­mach: Helena (1279), Alena (1386), Elena (1265), Halena (1397), Helina (1406), Jolana (1265), Jelena (1319). Dawne zdrobnienia i skróty to Helenka, Alenka, Elenka, Halenka. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Helena, ang. Helen, Ellie, Elli, fr. Hél-ne, niem. Helene, ros. Jelena, węg. Ilona, wł. Elena. Święte o imieniu Helena pojawiają się w historii kościelnej dziesięć razy. Z tej liczby wybieramy postać pod względem znaczenia i kultu najdonioślej­szą, do niej jednak dodamy kilka innych, także bar­dziej współczesne. Zob. ponadto pod hasłami Cen­tula i Eleonora.