Iltut

To imię celtyckie; walijski odpowiednik irlandzkiego Ultyd 'pochodzący z Ulsteru'.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Iltutus, Iltud, Ulltyd, ang., niem. Illtut, Iltut, Ulltyd.

Iltut z Glamorgan. Początkowych wiadomości o nim dostarcza nam Vita s. Samsonis (BHL 7478-7479). Ukazuje się w niej jako jeden z pierwszych i najbardziej aktywnych krzewicieli życia zakonnego w Brytanii. W V stuleciu tamtejszy Kościół doznał wielu klęsk, wywołanych pelagianizmem. Aby zaradzić złu, św. German z Auxerre dwa razy przeprawiał się przez Kanał i przy tych okazjach zaszczepiał na Wyspie idee cenobistyczne. Nie jest prawdopodobne, aby udzielił święceń Iltutowi, ale niewątpliwie wpłynął na dalszy rozwój życia zakonnego. Święty Walijczyk założył mianowicie klasztor nad rzeką Severn, a ośrodek rychło zasłynął w całym kraju. Uczono w nim nie tylko znajomości Biblii, ale także -gramatyki, retoryki, geometrii i filozofii sztuk wszelkich-. Królowie uważali za swą powinność wysyłać doń po naukę swych synów. Kształcili się w klasztorze tacy mężowie, jak: Samson, Gildas, Dawid, Kadok. Niebawem wedle tego wzoru pozakładano w całym kraju inne klasztory. Ten rozwój wpłynął ponadto na przeszczepienie życia zakonnego do Armoryki (Bretanii). Wedle późnych legend sam założyciel zmarł w okolicach Dol, w czasie gdy pielgrzymował na Mont-Saint-Michel. W każdym razie jego śmierć przypadła zapewne na czas około r. 522. Czczono go nie tylko na Wyspach Brytyjskich, ale także w Bretanii i gdzie indziej. Wspomnienie obchodzone było w dniu 6 listopada.