Julita (Julitta)

Łacińskie imię Julitta to z pochodzenia cognomen, aczkolwiek etymologia rzadkiego w imionach łacińskich przyrostka -itt (znanego tylko z imion żeńskich, np. Bonitta, Domnitta, Livilitta) nie została wyjaśniona. We współczesnych językach europejskich (angielskim, francuskim) uchodzi za zdrobnienie od imienia JULIA.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Iulitta, ang. Juliet, Julietta, fr. Juliette, Julita.

Święte, które nosiły to imię, nie są liczne. Historycy wymieniają trzy, przy czym dwie należą do grup, jakie tworzą z innymi świętymi, współuczestniczkami męczeństwa. Tutaj krótko o trzeciej.

Julitta, wdowa i męczennica z Cezarei Kapadockiej. Znamy ją nieco z homilii św. Bazylego Wielkiego. Pewien dostojnik pragnął ograbić ją z majątku. Gdy odwołała się do sądu, oskarżono ją, iż jest chrześcijanką. Stało się to wkrótce po wydaniu edyktu prześladowczego (303). Julitta zginęła za wiarę na stosie. Wspominają ją także synaksaria. W Martyrologium Rzymskim wspomnienie o niej czytamy 30 lipca.