Laurian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od imienia męskiego LAURUS lub żeńskiego LAURA, utworzone za pomocą sufiksu -anius, -ianus, który początkowo oznaczał przyjęcie do rodu w drodze adopcji lub wyzwolenia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Laurianus.

Laurian, biskup Sewilli (-). Czczą go we francuskim Berry oraz w samej Sewilli, ale dokładne i pewne ustalenie ram jego życia i męczeństwa wydaje się niemożliwe. Dość późna legenda, zawierająca jednak archaizmy, opowiada, że urodził się w Panonii, a diakonem został w Mediolanie. Potem powołano go na stolicę biskupią w Sewilli, gdzie gorliwie przeciwstawiał się arianizmowi. Gdy spotkał się z obojętnością mieszkańców, udał się do Rzymu oraz do Tours. W Berry dopaść go mieli wysłańcy króla Attyli i odciąć mu głowę. Wziął ją potem w ręce (cefaloforia) i sam zaniósł do swego biskupiego miasta. Czczono go tam jednak dopiero w późnym średniowieczu, a w starych katalogach sewilskich biskupów nigdy nie widniał. Wspomnienie obchodzono 3 lipca.