Laurus

Jest to imię łacińskie, pierwotnie cognomen Laurus 'laur, wawrzyn; zwycięstwo'. W Polsce notowane od XV w. (1464) w postaciach ukraińskich Ławer, Ławor, Ławr i Ławro oraz w spieszczeniach Ławrzyk, Ławrzyko (które mogą też pochodzić od Laurencjusz / Wawrzyniec).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Laurus, fr. Léry, ukr. Ławor.

Laurus, opat z Saint-Malo. To tylko można z pewnością o nim powiedzieć, że był w Bretanii w VII stuleciu. Krajem rządził wtedy król Judikael. Był zapewne opatem jakiegoś klasztoru na terenie diecezji. Jedna z parafii w okręgu Morbihan nosi nazwę wziętą z jego imienia. Wedle tradycji relikwie złożono u Św. Juliana w Tours. Wspomnienie przypadało 30 września.