Laval

Męczennicy z L. Tak zazwyczaj określa sie w literaturze grupę ofiar, które pochłonęła jedna z fal prześladowań w czasie rewolucji francuskiej. O ogólnym tle i przebiegu tych prześladowań mowa będzie w aneksie. Tu tylko krótko o każdym z dziewiętnastu męczenników, którzy w dniu 20 stycznia 1794 r. i w następnych zginęli w Laval lub w okolicach tego miasta. Pius XII beatyfikował ich w r. 1955. - Grupie przewodniczył Jan Chrzciciel Turpin du Cormier. Urodził się 8 września 1732 r. w samym Laval. Od r. 1783 był proboszczem przy kościele Trójcy Przenajśw. Słynął z duszpasterskiej gorliwości i łagodności. Po odmówieniu złożenia przysięgi konstytucyjnej zdjęto go z urzędu. W czerwcu 1792 r. został z innymi aresztowany. Dzięki powstaniu w Wandei w jesieni roku następnego został uwolniony. Niebawem jednak znów znalazł się w więzieniu. Stracono go z dwunastoma innymi w dniu 20 stycznia wspomnianego roku. Na gilotynę kazano mu wstąpić po wszystkich innych. Uczynił to recytując Te Deum. - Jan Maria Gallot urodził się w Laval 19 lipca 1747 r. Gdy wstępował na gilotynę, miał dopiero 47 lat. Był przy ks. Turpin du Cormier wikarym oraz kapelanem benedyktynek. - Jan Pellé urodził się 22 stycznia 1720 w Laval. On także był kiedyś wikarym u Trójcy Przenajśw. Teraz spełniał już tylko funkcje kapelana klarysek, których dom, nazywany Patience, zamieniono na więzienie. Gdy starca prowadzono na stracenie, powiedział do obecnych: -Uczyliśmy was, jak żyć; uczcie się teraz od nas, jak umierać-. - Irenenusz Ludwik Ambroise urodził się w tym samym Laval 1 marca 1720 r. Święcenia otrzymał w r. 1745. W trzy lata później został przy wspomnianym kościele wikarym i funkcję tę spełniał już aż do męczeńskiej śmierci. - Julian Franciszek Morin de la Girardi-re urodził się w Saint- -Fraimbault-de- Pri-res. Od r. 1763 był kapłanem. Duszpasterzował w Médonville, w Wogezach. Ze względów zdrowotnych przebywał potem u swego brata w Laval, gdzie zasłynął jako jałmużnik. - Franciszek Duchesne urodził się w Laval 8 grudnia 1736 r. Był rektorem kolegium w Sablé, potem podobną instytucją zarządzał w Laval. Od r. 1778 pomagał już tylko przy kościele Św. Michała. - Jakub André urodził się w Saint-Pierre-la-Cour (Mayenne). Jako kapłan pracował w Rouez-en- -Champagne oraz w Rouessé-Vassé. Gdy wezwano go do złożenia przysięgi konstytucyjnej, usunął się do Laval. Tam też go aresztowano i skazano. Gdy szedł pod gilotynę, miał 51 lat. - Andrzej Duliou urodził się 18 lipca 1727 w Saint-Laurent-des-Mortiers. W różnych parafiach był wikarym. Ostatnio proboszczował w Saint-Fort, w diecezji Le Mans. - Ludwik Gastineau urodził się 10 listopada 1727 r. w Loiron, gdzie też później był wikarym. Przed wybuchem rewolucji pracował w Port- -Brillet. W czasie prześladowania schronił się u siostry w Laval. - Franciszek Migoret urodził się 28 sierpnia 1728 r. w Lassay. Ostatnio był proboszczem w Rennes-en-Grenouilles. W lutym 1791 r. złożył przysięgę konstytucyjną, ale dodał do niej zastrzeżenie o znaczeniu istotnym. Wkrótce potem złożono go z urzędu i aresztowano. - Julian Moulé urodził się 29 marca 1716 r. w Le Mans. Także i on złożył przysięgę konstytucyjną z istotnym zastrzeżeniem. Uznano go wtedy za opornego i aresztowano. - Augustyn Emanuel Philippot urodził się 11 czerwca 1716 r. w Paryżu. Od pięćdziesięciu lat był proboszczem w Bazouge-des-Alleux. Parafianie zarzucali mu jedynie to, że bez miary rozdaje jałmużny. Także i on składając przysięgę konstytucyjną, dodał swe zastrzeżenia. - Piotr Thomas urodził się 13 grudnia 1729 w Mesnil-Rinfray. Był wikarym w Peuton, potem kapelanem szpitala. Uważano go za niezrównoważonego, ale trybunałowi rewolucyjnemu zademonstrował doskonałą jasność umysłu. - Jan Chrzciciel Triquerie zginął 5 lutego, a więc kilka dni później od wymienionych. Urodził się 1 lipca 1737 r. w Laval. Był franciszkaninem, przełożonym domu w Olonne oraz duchownym kierownikiem klarysek. Gdy wybuchło prześladowanie, schronił się u siostry w Laval. - Z ks. Triquerie tego samego dnia zgilotynowano Franciszkę Mézi-res ze Zgromadzenia Sióstr Najśw. Panny Matki Miłosierdzia. Kiedyś była wychowawczynią, potem zaś usługiwała chorym i wspomagała ukrywających się powstańców wandejskich. Idąc na śmierć nie miała jeszcze 50 lat. - Franciszka Tréhet i Joanna Véron należały do tego samego zgromadzenia. Pierwsza urodziła się 8 kwietnia 1756 r. w Saint-Mars-sur-Fu-taie, druga 6 sierpnia 1766 r. w Quélaines. Gdy odsunięto je od nauczania, posługiwały chorym. Franciszka zginęła 5 lutego. Joanna już w czasie aresztowania była poważnie chora. Pod gilotynę doprowadzono ją w fotelu. Męczeńską śmierć poniosła w dniu 20 marca, czyli w kilka tygodni po swej towarzyszce. - Maria Lhulier urodziła się 18 listopada 1744 w Arquenay. Wcześnie straciła rodziców. Przyjęto ją później jako konwerskę do Sióstr Miłosierdzia Jezusowego, posługujących chorym. Otrzymała wówczas imię Monika. W więzieniu ciężko zachorowała. Oskarżano ją o to, że przywłaszczyła sobie dobra szpitalne. Stracono ją 25 czerwca. - W dniu 17 października tego samego roku zginął jeszcze Jakub Burin. Urodził się 6 stycznia 1756 r. w Champfleur. Od r. 1780 był kapłanem. W siedem lat później został proboszczem w Saint-Martin-de-Connée. Gdy składał przysięgę konstytucyjną, dodał zasadnicze zastrzeżenie. Potem publicznie odczytał akt, w którym Pius VI potępiał przysięgę. Aresztowano go za to, ale nieco później uwolniono. Uszedł wtedy i pod przybranym nazwiskiem nadal potajemnie duszpasterzował. W końcu zwabiono go w zasadzkę i zastrzelono.