Leonian

Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od LEON na wzór starych cognominów za pomocą sufiksu -anus, który oznaczał człowieka przyjętego do rodu w wyniku adopcji lub wyzwolenia.

W Polsce imię bardzo rzadkie.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Leonianus, fr. Léonien.

Leonian z Vienne. Miał pochodzić z Panonii, ale barbarzyńcy uprowadzili go z sobą do Galii. Przez czterdzieści lat żył jako rekluz najpierw w Autun, potem nad Rodanem. Przyjmował odwiedzających, ale nigdy się im nie pokazywał. Mimo to kierował wspólnotą mnichów osiadłych w pobliżu oraz klasztorem żeńskim, liczącym 60 mniszek. O wszystkim tym czytamy w Vita s. Eugendi abbatis, ale wiemy, że żywoty Ojców Jurajskich nasuwają niemało problemów i nie przestają być tematem dyskusji. Leonian uważany był w Vienne za założyciela dwóch klasztorów. Zachował się też sarkofag z X stulecia, którego inskrypcja wskazywałaby na to, że postawiono go nad szczątkami świętego. Wspomnienie przypadało 13 lub 16 listopada. Kult ten zaaprobował w r. 1903 Pius X.