Liberata

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńska forma rzymskiego cognomen Liberatus (zob. LIBERAT).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Liberata, fr. Libérate, Livrade, hiszp., wł. Liberada, Liberata.

Hagiografowie wymieniają trzy święte tego imienia. O jednej informowaliśmy już pod hasłem Jezus, w rozdziale: Legendy o innych obrazach Chrystusa, f. Także Liberatę z Pawii, dziewicę ledwo rozpoznaną, możemy tu pominąć. Trzecia to święta wymieniana z inną:

Liberata i Faustyna. Żyły w VI stuleciu. Były siostrami spod Placencji. Opuściwszy dom rodzinny, miały się udać w okolice Como i tam założyć klasztor pod wezwaniem św. Małgorzaty. Tam też zmarły w opinii świętości, a potem czczone były w całej diecezji mediolańskiej. W czasie rządów biskupa Grimoldiego (1096-1125) oraz w r. 1317 dokonywano uroczystych translacji ich relikwii. O wszystkim tym wiemy z późnego Liber notitiae sanctorum Mediolanensium, natomiast inne dotyczące sióstr opowiadania zakwalifikowano jako dubiae fidei. Wspomnienie obchodzono dnia 18 stycznia.

Zob BHL Nov. Suppl. 4905d-4905g oraz Com. mart. rom. 27. Inne wskazano w Catholicisme 7 (1975), 597. - Ikonografia w LCI 6 (1974), 217.