Lubetta

Jest to dialektalna postać francuskiego imienia utworzonego na podstawie łacińskiego cognomen Lupa 'wilczyca, suka'. Lubetta / Luvetta to 'mała Wilczyca' lub 'córeczka Wilczycy'. Może to być też francuskie spieszczenie imienia germańskiego Lioba- / Leoba- / Liuba- / Luba- 'miła, kochana, droga'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., wł. Lubetta, fr. Lubette.

Lubetta, panna. Miała być jedną z ulubionych służących św. Heleny, matki Konstantyna Wielkiego. Gdy Helena przejeżdżała przez Poitiers, Lubetta zachorowała. Ozdrowiała, kiedy modliła się przed relikwią Krzyża Świętego. Historycy sądzą, że opowiadanie jest stosunkowo późnym echem wczesnośredniowiecznej legendy. W Orleanie i w Poitiers Lubettę wspominano w dniu 7 lutego.