Manahen

Imię pochodzenia hebrajskiego; jest znane z Biblii (2 Krl 15, 14-22 oraz Dz 13, 1). Greka przejęła je jako Manaen. Pierwotnie imię znaczyło 'pocieszyciel'. Jego formą skróconą, występującą jako osobne imię, jest Nahum (Naham), które nosił jeden z proroków mniejszych (Na 1, 1), a także jeden z praprzodków Jezusa, wspomniany w Jego genealogii (Łk 3, 25).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Manahem, Manahen, gr. Manaen.

Manahen, -prorok-. Znamy go wyłącznie ze wzmianki zawartej w Dz 13, 1-2. Znajduje się tam pośród -proroków i nauczycieli- gminy w Antiochii. Był albo mlecznym bratem tetrarchy Heroda, albo towarzyszem jego dzieciństwa, współuczniem. Przypuszczali inni, że był synem Herodowej mamki. Św. Łukasz musiał go znać dobrze. Może z jego to ust dowiedział się o szczegółach towarzyszących śmierci Jana Chrzciciela. Nie należy natomiast owego Manahena mylić z osobistością, którą Józef Flawiusz wymienia jako esseńczyka wielkiej mądrości i powagi. Manahena z Dziejów Ado wpisał do swego martyrologium pod dniem 24 maja.