Mari

To imię najprawdopodobniej pochodzenia semickiego (syryjskiego), które przyswoiła sobie greka doby hellenistycznej w postaci Máris 'płomień, ogień, pożar'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maris, Mari.

Mari. Wedle legendy syryjskiej był jednym z siedemdziesięciu dwóch uczniów Zbawiciela. Po Wniebowstąpieniu udał się na ewangelizację do Persji. Założył potem gminę chrześcijańską w Koke oraz klasztor w Deir Kunna. Na swego następcę naznaczył Popę, który jednak - jak to wiemy skądinąd - żył około r. 300. Wszystko wskazuje na to, że Acta Sancti Maris sporządzone zostały późno, może w VII stuleciu, dla wzmocnienia prestiżu siedziby patriarszej w Koke (Seleucja-Ktezifon). Z imieniem Mariego łączono też powstanie liturgii Kościoła we wschodniej Syrii (chaldejskiej).