Mederyk

Imię pochodzenia germańskiego, zlatynizowana forma imienia złożonego z członów: math- 'siła, moc, potęga' oraz -rik 'władca, pan, król'.

W Polsce imię nie było używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Medericus, ang. Medricus, fr. Médéric, Merry.

Mederyk z Autun. Więcej wiemy o jego kulcie aniżeli o nim samym. Wedle żywota, który ułożono dopiero w X stuleciu, urodził się w VI w. w Autun. Był tam mnichem, potem opatem w miejscowym opactwie pod wezwaniem św. Marcina. Gdy zdziałane przezeń cuda zjednały mu rozgłos, uszedł na pustkowie. Biskup musiał go stamtąd ściągać pod grozą ekskomuniki. Będąc w podeszłym wieku, złożył w końcu rezygnację i wówczas razem ze św. Frodulfem podążył w stronę Paryża, aby odwiedzić grób św. Dionizego. U bram miasta stworzyli potem rodzaj pustelni. Zmarł około 700 r. Wspomnienie przypadało zawsze 29 sierpnia. W miejscu pustelni wybudowano kaplicę, potem kościół Saint-Merry, który istnieje do dnia dzisiejszego. Świętego za swego orędownika uważali zwłaszcza chorzy, którzy doznawali bólów we wnętrznościach.