Meginrat (Meginrad)

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: magan- / magin- 'męstwo, siła, moc' i -rad / -rat 'rada, zgromadzenie, wiec'.

W Polsce imię to nie jest używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Meginratus, Meinradus, Mainradus, ang. Meginradus, Meinrad, fr. Meinrad, Maginrad, niem. Meinrad, Meginrat, wł. Meginrado, Mainrado.

Meginrat z Einsiedeln. Urodził się pod koniec VIII stulecia w Sülichgau, w Wirtembergii. Wykształcenie zdobył w Reichenau. Tam też otrzymał święcenia kapłańskie i został mnichem. Był potem kierownikiem szkoły w Babinchowa (Benken) nad Jeziorem Zuryskim. Zatęsknił w końcu za życiem pustelniczym. Najpierw osiadł na przełęczy Etzel, gdzie zbudował kaplicę, a około r. 835 w Finsteren Wald, w miejscu, w którym powstanie opactwo znane jako Einsiedeln. Tam to 21 stycznia 861 r. zamordowali go dwaj zbójcy. Pochowano go w Reichenau, ale w r. 1039 szczątki przeniesiono z powrotem do Einsiedeln.