Messalina

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen kobiece: 'należąca do rodziny Messala / Messalla' z rodu Waleriuszów. Z dziejów rzymskich znamy to imię jako należące do trzeciej żony cesarza Klaudiusza. Była dla niego -złym duchem- i synonimem rozpusty i wyuzdania. Stała się tematem literackim dla Alfreda Jarry'ego i Aleksandra Dumasa (syna).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Messalina.

Messalina z Foligno. Znamy ją dzięki Passio św. Felicjana, który w Forum Flaminii był pierwszym biskupem. Messalina była jego uczennicą. Kiedy biskupa aresztowano, ona odwiedzała go we więzieniu. Została za to spotwarzona i pobita. Passio nie mówi wyraźnie, czy w końcu i ona została umęczona. Gdy w XVI lub XVII stuleciu rozbudzano jej cześć, niektórzy interpretowali odpowiedni tekst dotyczący Messaliny w tym właśnie znaczeniu. Wspominano ją potem jako męczennicę w dniu 23 stycznia.