Momelin

Imię pochodzenia germańskiego, spieszczenie imienia skróconego Momo, które wywodzi się z imion dwuczłonowych z pierwszym elementem mon- / mun- 'uciecha, radość', np. Mombert, Mummert, Momber, Mommer itp.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Mummolinus, Mommolinus, Momelinus, fr. Mommelin.

Momelin, biskup Noyon. Gdy św. Audomar został w r. 637 biskupem w Thérouanne, stwierdził, że powierzona mu diecezja jest na wpół pogańska. Wezwał wówczas Walberta, opata z Luxeuil, aby wysłał mu do pomocy kilku mnichów. Wtedy właśnie Momelin z Bertynem i Bertramnem przybyli do Thérouanne. Momelin pochodził z Konstancji, a mnichem został około r. 615. Jeśli wierzyć żywotowi, sporządzonemu w IX stuleciu, przebywał najpierw na dworze Chlotara II. Miał tam nawet strzec królewskiej pieczęci. Około r. 640 założył opactwo w Sithiu, które później nazwano Saint-Bertin. Był jego pierwszym opatem. Pod koniec 660 r. objął stolicę biskupią w Noyon-Tournai. Zachowały się dość liczne dyplomy, które podpisywał. On też dokonał translacji ciała św. Eligiusza i jako świadek występował przy sporządzaniu testamentu św. Amanda (677). Zmarł w r. 685. Pochowano go w Noyon extra muros. W r. 1167 szczątki przeniesiono do katedry. W diecezjach Beauvais, Arras i Tournai jest wspominany 16 października. Uchodzi za orędownika jąkałów oraz wszystkich, którzy doznają trudności w mówieniu.