Momolin

To oboczna forma germańskiego imienia MOMELIN.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Momolinus, ang., niem. Momolin, Mumolin, fr. Mommole.

Momolin z Fleury. Pochodził prawdopodobnie z okolic Orleanu. Habit mnisi przywdział w tym mieście, gdy opactwem rządził Leodebod. Potem przeniósł się do Fleury, do opactwa, które Leodebod założył w r. 651. Został w nim drugim opatem. Wysłał potem do Italii mnichów, aby na Monte Cassino, które od dewastacji w r. 580 było opuszczone, odnaleźli relikwie św. Benedykta. Translacji dokonano 11 lipca 653 r. Opactwo przemianowało się wtedy na Saint-Benoît-sur-Loire. Będąc już stary, Momolin wybrał się do La Réole, aby przejąć donację Teodoryka III. Stanowiły ją patrymonialne dobra księcia Lupusa, zamieszanego w morderstwo Childeryka II. W drodze powrotnej z La Réole Momolin zatrzymał się u Świętego Krzyża w Bordeaux. Tam też zmarł w dniu 8 sierpnia około r. 678. Tam go również pochowano. Grób stał się przedmiotem szczególnego kultu i miejscem wielu uzdrowień. Ściągali tu paralitycy i opętani. Do martyrologium (wbrew temu, co utrzymuje T. de Morembert) Momolina nie wpisano. Wspominają go natomiast niektóre martyrologia benedyktyńskie.