Mucjan

Imię pochodzenia łacińskiego, cognomen od gentilicium Mucius, Mutius. Mutianus (Mucianus) to 'należący do rodu Mucjuszów, przyjęty przez adopcję lub wyzwolenie do rodu'. Samo zaś gentilicium wywodzi się od przymiotnika mutus 'niemy, milczący, cichy'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Mutianus, Mucianus, ang., niem. Mutian, fr. Mutien.

Imię starożytnego męczennika nosił w zakonie kanonizowany niedawno Alojzy Józef Wiaux; o nim mówiliśmy pod hasłem Alojzy. Tu tylko kilka słów o męczenniku Mucjanie.

Mucjan, Marek i Paweł. W Martyrologium Rzymskim wymienieni są pod dniem 3 lipca. To martyrologiczne wspomnienie pochodzi niewątpliwie z synaksariów bizantyńskich, a synaksaria oparły się zapewne na jakiejś zaginionej pasji. Niestety, nie przejęły z niej ani wzmianki o epoce, w której zginęli, ani nazwy miejscowości, w której to nastąpiło. Wolno co najwyżej przypuszczać, że - jak Pansykrates i Walentyn - męczeństwa dostąpili w Durostorum, w Mezji. Nic więcej o nich powiedzieć nie potrafimy.