Mucjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie gentilicium Mutius, Mucius, którego podstawę stanowi przymiotnik mutus 'niemy, milczący, cichy'.

Z dziejów starożytnych znany jest Mucjusz Scaevola.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Mutius, Mucius.

Mucjusz, diakon. Jest jednym z tych, których Martyrologium Rzymskie razem z Parmeniuszem wymienia pod dniem 22 kwietnia. Idzie tu za Martyrologium Hieronimiańskim, to zaś za fabularną Passio sancti Polychronii, nazywaną również Gesta sancti Laurentii. Polichroniusz miał być biskupem Babilonu. Decjusz kazał go uwięzić, potem skazał na śmierć. Los jego podzieliło trzech kapłanów i dwóch diakonów. Przesłuchiwani, śmiało odpowiadali ustami Parmeniusza. Torturowano ich, potem ścięto, a ciała porzucono przy drodze. Dwóch chrześcijan, Abdon i Sennen, miało ich godnie pogrzebać. Wszystko to działo się -w Persji-. Trudno tej opowieści przypisać jakąkolwiek wiarygodność.