Nemezjan

Imię pochodzenia łacińskiego Nemesianus, genetycznie wtórne cognomen utworzone od pierwotnego Nemesius. To z kolei ma swoje źródło w imieniu greckiej bogini sprawiedliwości Némesis.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nemesianus, gr. Nemesianós, ang. Nemesianus.

Nemezjan i towarzysze. Znamy ich dzięki listowi, jaki św. Cyprian, przebywający na wygnaniu w Curubis (na południe od Kartaginy), skierował do nich jako do -współbiskupów, współprezbiterów, diakonów i innych braci, będących w kopalni- w Numidii. Biskup Kartaginy zachęcał adresatów listu, aby swe cierpienia zamienili na drogocenną i chwalebną ofiarę. Nie posiadamy wiadomości o egzekucji tych skazańców za wiarę, ale edykt Waleriana z r. 258 takiej najwyraźniej się domagał. Florus wpisał wszystkich do swego martyrologium pod dniem 10 września. Oto ich imiona: Nemezjan, Feliks, Lucjusz, Litteusz, Polian, Wiktor, Jader, Datyw i drugi Feliks.