Nilamon

Imię pochodzenia grecko-egipskiego, którego członami są nazwy: rzeki Nil, Neilos, (a właściwie boga rzeki Nil) i Ammona, boga egipskiego.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nilamon, gr. Neilámm-n, Nílamm-n.

Nilamon, mnich egipski. Do martyrologium Baroniusz wprowadził go pod dniem 6 stycznia. We wcześniejszych martyrologiach i synaksariach nie widniał. Znany był wyłącznie z anegdoty, powtarzanej przez historyków bizantyńskich. Baroniusz odnalazł go u Sozomena. Gdy mianowicie Teofil, biskup Aleksandrii (385-412), zagorzały przeciwnik św. Jana Chrzyzostoma, uszedł na pustynię, znalazł się w Geres. Zdawało mu się wówczas, że bliski jest śmierci. Zapragnął więc, aby na jego miejsce obrano mnicha Nilamona, ale ten uprosił sobie dzień zwłoki do namysłu. Kiedy upłynął czas przewidziany na decyzję, mnicha odnaleziono martwego. Wypadało już tylko zadbać o jego pogrzeb i pochwalić pokorę kandydata. Zmarł wcześniej niż ten, który spodziewał się być jego poprzednikiem.