Parmenas

Imię pochodzenia greckiego: Parmenas 'wierny, wytrwały', związane etymologicznie z czasownikiem paramén- 'stać mocno, twardo'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Parmenas, wł. Parmena.

Parmenas, diakon. W Dziejach Apostolskich (6, 3-5) znajduje się na szóstym miejscu pośród siedmiu mężów -cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości-. W synaksariach bizantyńskich pojawia się kilkakrotnie: pod dniem 2 marca sam; 30 czerwca oraz 6 i 12 maja razem z siedemdziesięcioma lub siedemdziesięcioma dwoma uczniami Pańskimi; wreszcie 28 lipca razem z Prochorem i Nikanorem. Ado wprowadził go do swego martyrologium arbitralnie. Umieścił pod dniem 23 stycznia, a miejsce śmierci określił jako Filippi. Baroniusz podał ponadto czas jego domniemanego męczeństwa. Miał go dostąpić za Trajana (98-117). Lokalizacja pochodzi z Libellus de festivitatibus apostolorum i jest zapewne nawiązaniem do Dz 15, 40.