Pawacjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen Pavatius od pierwotnego Pavatus, które można łączyć z łac. pavo 'paw', pavor 'strach' lub pavio 'wykładać kamieniami'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Pavatius, fr. Pavace, Pavas, Pavaisse, wł. Pavazio.

   Pawacjusz, biskup Le Mans. Wiemy o nim to tylko, że żył w IV stuleciu. Na liście biskupów tego miasta był rzekomo trzecim. Zmarł 24 lipca, a pochowano go w bazylice, którą później dedykowano św. Wiktorowi. W r. 840 miała miejsce translacja jego relikwii, które złożono w katedrze. Część z nich posłano do Paderborn. Legenda przypisała mu zwycięstwo nad smokiem, stąd też wzywano go dla obrony przed ukąszeniem węża.