Polichroniusz

Imię pochodzenia greckiego: Polychrónios o znaczeniu 'długotrwały, starożytny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Polichronius, Polychronius, ang. Polychronius, niem. Polichronius, wł. Policronio.

W zapisach martyrologicznych odnaleźć można cztery wspomnienia wyposażone w to imię. O jednym z nich będziemy mówili pod hasłem Zebinas, Polichroniusz i inni pustelnicy syryjscy. Drugiego z nich przedstawimy pod imieniem Pulchroniusz, bo tak go w łacińskich tekstach na przemian z Polychronius oznaczano. Dwa pozostałe wspomnienia omówimy krótko razem, bo zdaniem specjalistów mówią one o tej samej osobie.

Polichroniusz, męczennik. W Martyro-logium Rzymskim występuje dwóch o tym samym imieniu, w dniach 17 lutego oraz 6 grudnia. W pierwszym wspomnieniu Polichroniusz jest biskupem Babilonu, umęczonym za Decjusza. Są to dane czerpane z łacińskich Gesta S. Laurentii. Nie przystają one do tego, o czym wiemy skądinąd. Nie do przyjęcia pozostaje też chronologia wydarzeń. Tymczasem we wspomnieniu z 6 grudnia występuje Polichroniusz, który miał być biskupem i męczennikiem w Garefaretis. Brał udział w obradach soboru nicejskiego i dopiero po nim został diakonem oraz kapłanem. Męczeństwo miał ponieść z rąk arian, już po śmierci Konstantyna (337). W Panegyricon z XIII stulecia spotykamy ponadto wzmiankę, że tego Polichroniusza umęczono razem z towarzyszami młodości i że wspominano go nie tylko 7 października, ale również w rocznicę translacji, a ta przypadała 17 lutego. Zbieżność ostatniej daty ze wspomnieniem obchodzonym na Zachodzie pozwala sądzić, że w gruncie rzeczy chodzi o jedną i tę samą osobę.