Polidor

Imię pochodzenia greckiego Polýd-ros, złożone z członów: polýs 'wiele' i -d-ron 'dar'. Polýd-ros to 'bogato obdarzony'. To starogreckie imię nosi w -Iliadzie- ukochany syn Priama, zabity przez Hektora. W XVI w. imię humanistyczne.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Polidorus, Polydorus, gr. Polýd-ros, ang. Polydore, niem. Polydoros.

Polidor Plasden. Urodził się w 1563 r. w Londynie. Kształcił się najpierw w Reims, potem w Rzymie. W 1586 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W dwa lata później wrócił do Anglii pod przybranym nazwiskiem Oliwera Palmera. Działał przede wszystkim w rodzinnym Londynie. Pochwycono go w jesieni 1591 r. w domu Swithina Wellsa, w którym ks. Edmund Genings odprawiał mszę św. Razem z nim na szubienicach zawiśli, a potem poćwiartowani zostali trzej kapłani oraz czterej katolicy świeccy. Stało się to dnia 10 grudnia 1591 r. Beatyfikował ich w 1929 r. Pius XI, a czterech z nich ponadto Paweł VI kanonizował w 1970 r. Polidor znalazł się wśród tych ostatnich.