Pollio

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Pollio używane w wielu rodach rzymskich. Jego etymologia wiąże się z łac. czasownikiem polleo 'być potężnym, mieć znaczenie'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Pollio, wł. Pollione.

Pod dniem 21 maja widnieje w martyrologium święty o bliskobrzmiącym imieniu Polius, ale wiadomo dziś, że któryś ze średniowiecznych redaktorów imię Polyeuctus - o nim za chwilę - rozdzielił mylnie na dwa: Polius oraz Eutychius. Tak więc pozostaje tylko

Pollio, męczennik z Cibalis (dziś Vinkovci, Chorwacja). Był lektorem. Męczeństwa dopełnił w tym samym dniu co jego biskup Euzebiusz. Stało się to niewątpliwie w czasie prześladowania dioklecjańskiego. Czczony był zawsze w dniu 27 kwietnia. W tym też dniu wspominali go Grecy. Zachowała się wiarogodna pasja, opisująca jego przesłuchania i śmierć za wiarę.