Pompeusz

Imię pochodzenia łacińskiego Pompeius w formie bez niezgłoskotwórczej samogłoski -i- przeciwdziałającej rozziewowi.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Pompeius, Pompeus, fr. Pompée, wł. Pompeo.

W Martyrologium Rzymskim imię pojawia się trzykrotnie. W dniach 10 kwietnia i 7 lipca nie jest jednak niczym innym jak przysłowiowym purum nomen, imieniem, którego nie da się związać z jakąś konkretną postacią. Pompeusz jest tam jednym z wielu męczenników, wyliczonych w grupach, których nie zdołano rozpoznać. Jedna obejmuje męczenników afrykańskich, druga macedońskich. Jako tako znanym jest jedynie

Pompeusz, biskup Pawii. Był drugim, który zasiadał na tej stolicy, następcą św. Syrusa. Razem też z Syrusem został pochowany w kościele Św. Gerwazego i Protazego. Wolno powątpiewać, czy w starożytności czczono go jako świętego. Za takiego uchodził w XIII i XIV stuleciu. Wspomnienie przypadało 14 grudnia.