Pozan

Imię o niepewnym pochodzeniu, najprawdopodobniej celtyckie; jakaś forma spieszczona.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Posanus, fr. Posenne, Pozan.

Pozan czczony w Châtillon-sur-Loire. Wspominają go tam w dniu 17 czerwca, ale początki kultu są niejasne. W XI stuleciu mnich Andrzej, który redagował Miracula sancti Benedicti, wspominał o źródełku św. Pozana, które znajdowało się w pobliżu kaplicy osłaniającej jego grób. Szczątki miano odkryć między 1043 a 1056 r. Potem inny mnich, poszerzając Miracula, mówił o cudach przypisywanych równocześnie wstawiennictwu św. Benedykta i św. Pozana. Tego ostatniego także uważano za wyznawcę. Gdy później znalazł się w lokalnych martyrologiach, był ponadto kapłanem. Jeszcze później widziano w nim pasterza, który żył w czasach św. Benedykta i którego potem wyświęcono na kapłana. Wrócił on rzekomo w okolice Châtillon i został tam pustelnikiem. Jako dawnego pasterza wzywano go prosząc o opiekę nad trzodami.