Probacjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone na podstawie wyrazu pospolitego probatus 'wypróbowany, doskonały, mający uznanie, lubiany, ceniony'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Probatius, fr. Probace, wł. Probacio.

W literaturze hagiograficznej imię spotykamy dwukrotnie. Ma ono oznaczać świętego, wspominanego w Marsylii w dniu 25 sierpnia; oraz innego, czczonego jako kapłana w Nogent, w dniach 4 lutego lub 1 marca. Ani o jednym, ani o drugim nic powiedzieć nie potrafimy. Nie ustalono nawet w przybliżeniu epoki, w której mieli żyć. Dociekano także, czy imienia nie przekręcono (w pierwszym wypadku z Chromacjusza), ale wszystko to nie doprowadziło do jakichkolwiek, choćby przybliżonych ustaleń.