Prosdocym

Imię pochodzenia greckiego Prosdókimos / Prosdókinos o znaczeniu 'oczekiwany, pożądany, wyglądany'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Prosdocymus, Prosdocimus, niem. Prosdozimus, fr. Prosdocime, wł. Prosdocimo.

Prosdocym, biskup Padwy. Posiadamy jego żywot, ale jakiś mnich skomponował go dopiero w XI lub XII stuleciu, aby podnieść prestiż paduańskiej stolicy biskupiej i przypisać jej apostolskie pochodzenie. Autor tego utworu podszył się pod Maksyma, następcę Prosdocyma. Wedle tego fantasty biskup miał, jak Apolinary i Marek, być w Antiochii uczniem św. Piotra apostoła. Przybywszy z Piotrem do Italii, znalazł się w Padwie i nawrócił tam -króla- Witaliana, -królową- Prepedignę, a potem także ich syna Justyna, którego im wyprosił. Żywot skomponowano zapewne z okazji odnalezienia szczątków biskupa w kaplicy przy Bazylice św. Justyny. Wtedy też zapewne rozwinął się kult Prosdocyma. Ale w czasach nowożytnych odkryto inskrypcję z tym imieniem na fragmencie marmuru, który pochodzi z V lub VI stulecia. Jest ponadto rzeczą pewną, że w III stuleciu Padwa miała już dość liczną gromadę chrześcijan, a potem wielu męczenników z czasów prześladowania dioklecjańskiego. Przypuszcza się, że to wówczas lub wkrótce potem Prosdocym zarządzał tamtejszym Kościołem. W Padwie czczony jest jako główny patron miasta w dniu 7 listopada.