Protadiusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone na wzór starych patronimicznych form greckich od imienia Protasios. Protadios, Protadius to 'potomek Protasiusa, syn Protasiusa (Protazego)'.

Odpowiedniki obcojęz. łac. Protadius, fr. Prothade, wł. Protadio.

Protadiusz, biskup Besançon. Na stolicy biskupiej zasiadał po Nicecjuszu, a przed Donatem, czyli mniej więcej od 614 do 626 r. Był może synem majordoma Burgundii. Na aktach synodu paryskiego z 614 r. jego imię figuruje dwukrotnie. Miał napisać listy do króla Chlotara II oraz Prolog do rytuału, który zaginął, ale którego fragmenty zachowały się w wydaniu późniejszym, nazywanym Rytuałem św. Protadiusza. Biskup zmarł w dniu 10 lutego. W 1614 r. dokonano elewacji jego relikwii. Późny żywot, napisany około 1050 r., nie jest pozbawiony interesujących wiadomości.