Prymakl

Imię o niejasnym rodowodzie. Prawdopodobnie bretońska postać łacińsko-germańskiego imienia Primagilus.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Primagilus, Primaclus, fr. Primacle.

Prymakl z Bretanii. Pochodzić miał z Wielkiej Brytanii. Jak wielu jego ziomków, miał w V stuleciu przybyć do Armoryki (Bretanii). Żył tam jako pustelnik. W żywocie św. Korentyna, z którego czerpiemy wiadomości o nim, opisano, jako to Korentyn, przybywszy do pustelnika w odwiedziny, sprawił, że przy eremie wytrysło źródełko. Prymakl zmarł około 450 r. W diecezji Quimper wspomina się go w dniu 15 maja.