Pryska

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji występuje wyraz pospolity priscus, -a, -um 'dawniejszy, poprzedni, pierwotny'.

W Polsce notowane od XV w. w formach: Przyszka i Prisca.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Prisca, fr. Prisque.

O jednej, występującej pod tym imieniem, mówiliśmy już pod hasłem Akwila. Myli się ją lub identyfikuje z drugą, oznaczaną jako

Pryska, męczennica (-) rzymska. Jakaś Pryska była fundatorką kościoła na Awentynie. Świadczą o tym rozmaite dokumenty, bo w latach 499 i 595 odbywały się tam synody. Badania archeologiczne wykazały, że rzeczywiście pod kościołem znajdował się obszerny rzymski dom, który był ongiś jej własnością. Ale w VIII stuleciu w fundatorce dopatrzono się żony Akwili, o której wspominał św. Paweł. Natomiast itineraria z VII stulecia wspominają jakąś Pryskę, męczennicę, pochowaną na Cmentarzu Pryscylli. O niej pod dniem 18 czerwca wspominał także sakramentarz gregoriański. Natomiast Passio, poświęcona tej domniemanej męczennicy, jest nie tylko tworem fabularnym, ale także oczywistym plagiatem. Wspomnienie Pryski -męczennicy- znajduje się w Martyrologium Rzymskim pod dniem 18 stycznia.