Rolanda (Rolenda)

Imię pochodzenia germańskiego - żeński odpowiednik męskiego ROLAND.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Rolanda, Rolendis, ang. Rolandia, fr. Rolande, Rolende, niem. Rolande, Rolendis, Rollendis, Rollandis, wł. Rolanda, Orlanda.

Rolanda z Gerpinnes (w pobliżu Namur, Belgia). Życie zakończyła podobno w pobliskim Villers-Poterie. Była w drodze, udając się do Kolonii. Późna legenda uważała ją za córkę Dezyderego, króla Longobardów. Chciała uniknąć zamążpójścia i schronić się w klasztorze Św. Urszuli. Próbowano także dowodzić, że miała zostać żoną Karola Wielkiego. W innej wersji była córką jakiegoś króla Galii, którą chciano wydać za władcę Szkotów. W żadnych historycznych ustaleniach nie znajdujemy oparcia dla takich hipotetycznych konstrukcji. Pewnym faktem jest natomiast wczesny kult Rolandy. Sarkofag z VIII stulecia, który na nowo odkryto w 1951 r., jest wprawdzie bez inskrypcji, ale harmonijnie przystaje do trwałej tradycji kultowej. W 1103 r. biskup Otbert z Li-ge dokonał uroczystego podniesienia relikwii. Do niektórych martyrologiów wpisano ją jednak późno. Widniała tam pod 13 maja.