Romfar (Romachar)

Imię germańskie złożone z członów: ruhm- / rum- / rom- 'sława' i -far (od swn. faran) 'podróżnik, wędrowiec, pielgrzym'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Romfarus, Rumfarus, Romacarius, Romacharius, ang., niem. Romfar, Rumfar, Rompharius, Romachar, fr. Romphaire, Romachaire, wł. Romacario.

Romfar, biskup Coutances. W Historii Franków Grzegorz z Tours podaje, że Romfar uczestniczył w Rouen w pogrzebie św. Pretekstata (568). Legenda pojawiła się dopiero w XV w. Wedle niej Romfar był podobno Anglikiem z pochodzenia, synem Hermolausa i Delfiny. Gdy miał osiemnaście lat, przybył do Akwitanii, aby dołączyć do przebywających tam eremitów. Potem biskup Laudus (Lauto) udzielił mu święceń i wysłał go na ewangelizowanie okolic. Po śmierci biskupa obrano go na następcę. Zmarł rzekomo w 590 r. Wspomnienie obchodzi się 18 listopada.