Senorina

Imię pochodzenia włosko-hiszpańskiego, oznaczające 'panienkę'; powstało jako derywat od wyrazu segnora 'pani'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Senorina, hiszp. Se-orina, port. Senhorina, wł. Segnorina, Senorina.

Senorina, ksieni z Vieira. Była podobno krewną św. Rudezynda. Ją samą wychowywała ciotka Gudyna, która była ksienią we Vieira, w hiszpańskiej Galicii. Tam też Senorina przyjęła welon mniszek, a później została po ciotce ksienią klasztoru. Przypisuje się jej także założenie małego klasztorku w Besto, na terenie portugalskiej diecezji Braga. Zmarła może w 982 r. Po translacji do Besto czczono ją przede wszystkim w Portugalii. Jej wstawiennictwu infant Alfons, syn Sanczii I (1185- -1212), zawdzięczał swe uzdrowienie. Wspomnienie obchodzono 23 (lub 22) kwietnia.