Septymiusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone sufiksem -ius od praenomen Septimus - SEPTYM.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Septimius, fr. Septime, wł. Settimio.

W martyrologiach spotkać można wzmianki o trzech świętych, którzy są oznaczani tym imieniem. W dziejach słabo są rozpoznawani, mimo to krótko ich tu przedstawimy.

Septymiusz, męczennik afrykański. Pojawia się w grupie, której przewodzi Feliks, biskup Tubzaku (Thibiuca), Adaukt i January. W grupie tej Septymiusz i Fortunat nazwani zostali lektorami. Według Adona, Usuarda i Martyrologium Rzymskiego, śmierć ponieść mieli w Venosa, dokąd poprzez Sycylię przybyli z Afryki. Cała ta podróż była jednak niewczesnym pomysłem południowowłoskiego kompilatora. W rzeczywistości chodziło - przynajmniej częściowo - o autentycznych męczenników, którzy zginęli na terenie Afryki. Biskupa ścięto w Kartaginie za to, że nie chciał wydać ksiąg Pisma św. Wspomnienie przypadało 24 października.

Septymiusz, biskup Iesi (w Marchii Ankońskiej). Wedle bardzo później legendy (XVII w.), miał być synem rzymskich osadników w Germanii i w młodości przybyć do Italii. Papież Marcelli, poruszony gorliwością apostolską Septymiusza, konsekrował go na biskupa Iesi. Przed 1469 r. dedykowano mu miejscową katedrę i podobno w tym też czasie odkryto jego relikwie. Na wspomnienie wyznaczono 22 września, ale do Martyrologium Rzymskiego go nie wpisano. Dodajmy też, że brewiarzowa legenda przypomina tę, którą skomponowano ku czci św. Emidiusza.