Serwan

Imię łacińskie: Servanus, genetycznie wtórne cognomen, utworzone sufiksem -anus od SERWUS.

Odpowiedniki obcojęz.: łac,. ang., niem. Servanus, fr. Servan, wł. Servano.

Serwan, biskup. Żył w V albo dopiero w VII stuleciu. Wedle Jana z Fordun, pisarza z ostatnich lat XIV w., który szedł za jakimś żywotem, Serwan był biskupem pomocniczym Palladiusza, gdy ten ewangelizował Szkocję. Breviarium Aberdonense (XV w.) łączyło jego postać ze szkockimi miejscowościami Culross, Dysart i Dunning. A. Boece pisał ok. 1522 r., że Serwan był także misjonarzem na Orkadach. Wedle innych ujęć, założył szkockie opactwa w Culross i Lochlevan, ale wówczas jego działalność przypadać by musiała na koniec VII w. Niektórzy jednak sądzili, że założycielem tych ośrodków był jakiś inny Serwan. Wspomnienie obchodzono 1 lipca.