Sperandia

Imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik męskiego SPERANDEUSZ.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Sperandia, Sperandea.

Sperandia, patronka Cingoli (Marchia). Zachował się żywot świętej, nie jest jednak kompletny i nie zawiera elementów biografii, obfituje jedynie w opisy wizji i cudów. Urodziła się w Gubbio około 1216 r. Żyła w samotności, ale przemierzała także Umbrię i Marchię Ankońską, głosząc pokutę. Zamieszkała potem w grocie na Monte Cuto; zostanie ona później zamieniona na kościół. Święta przyjęła w końcu habit benedyktynek w klasztorze Św. Michała, a następnie była jego ksienią. Zmarła około 1276 r. Jej spontaniczny kult zaaprobowano w 1635 r. Wspomnienie uroczyście obchodzone było w pierwszą niedzielę września.