Sperandeusz

Imię chrześcijańskie pochodzenia łacińskiego, utworzone na wzór cognomen Sperandius, ale interpretowane z odniesieniem do Boga: Spera-in-Deum 'ufa Bogu'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Sperandeus, Sperandius, Sperandus.

Sperandeusz z Gubbio. Życie i działalność tego lokalnego świętego - nazywano go zresztą stale beatus - słabo są udokumentowane. Miał pochodzić z samego Gubbio i być bratem św. Sperandii. Pojął żonę, ale żył z nią w pełnej wstrzemięźliwości. W końcu małżonkowie postanowili wstąpić do klasztorów. Sperandeusz został wówczas w Gubbio, w klasztorze Św. Piotra, benedyktynem, a jego żona w Campo Bovaro mniszką. Widząc gorliwość Sperandeusza, zakonnicy obrali go następnie na opata. Jako taki miał jeszcze wybudować nowy klasztor przy bramie Ponte Marmoreo. Zmarł około 1261 r. Do menologiów benedyktyńskich wpisano go pod dniem 17 stycznia.