Stabilis

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji użyty został przymiotnik pospolity stabilis 'mocno stojący, trwały, niezmienny, stały'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Stabilis, fr. Stable, wł. Stabile.

Stabilis, biskup Clermont. Na starożytnej stolicy zasiadał prawdopodobnie w latach 820/822 - 861. Zachował się dokument, który podpisywał w imieniu cesarza Ludwika Pobożnego. Wiemy także, że uczestniczył w synodzie w Thusey (Tullense II, 860). Zmarł chyba w 861, bo w roku następnym Mikołaj I interweniował już na rzecz jego następcy Sigona. Wspomnienie obchodzono 1 stycznia.